معرفی انواع سبک معماری
2024-05-24
0 نظر
معماری مدرن از اوایل قرن بیستم و به خصوص پس از جنگ جهانی اول به عنوان یک جنبش هنری و معماری ظهور کرد. این سبک بر سادهگرایی، کارکردگرایی و استفاده از مواد و فناوریهای جدید تأکید دارد. معماران مدرن به دنبال خلق فضاهای باز، روشن و کاربردی هستند.
معماران مدرن به دنبال استفاده از فناوریهای جدید و مواد نوین برای ایجاد سازههایی هستند که نه تنها زیبا بلکه کارآمد و پایدار نیز باشند. این سبک شامل زیرشاخههایی مانند بوروکراتیک، اکسپرسیونیستی و های-تک میشود. ساختمانهایی مانند مرکز ملی هنر در پاریس و برج ویلیس در شیکاگو نمونههای برجسته این سبک هستند.
معماری کلاسیک به دورههای باستانی یونان و روم بازمیگردد و مشخصه آن استفاده از ستونها، سرستونها، و تقارن و تناسب دقیق است. این سبک تا امروز الهامبخش بسیاری از سازههای عمومی و دولتی بوده است.
معماری کلاسیک با استفاده از ستونهای یونیک، دوریک و کورینتیان، و همچنین تناسبات دقیق، تأثیر زیادی بر معماری دورههای بعدی داشته است. از ویژگیهای بارز این سبک میتوان به استفاده از پورتیکوها، طاقها و گنبدها اشاره کرد. معابد یونانی و رومی، مانند پارتنون و پانتئون، نمونههای برجستهای از این سبک هستند.
معماری سنتی به سبکهایی اطلاق میشود که بر اساس فرهنگ، اقلیم و مصالح بومی هر منطقه شکل گرفتهاند. این سبکها معمولاً از تکنیکها و مواد محلی استفاده میکنند و به نیازهای اقلیمی و فرهنگی پاسخ میدهند.
معماری سنتی با تمرکز بر پاسخگویی به نیازهای اقلیمی و فرهنگی، از مصالح و تکنیکهای محلی بهره میبرد. این سبک اغلب شامل سازههایی است که به مرور زمان بهبود یافتهاند تا با محیط اطراف هماهنگ شوند. خانههای سنتی در مناطق مختلف جهان، مانند ریاد های مراکش، خانههای کاهگلی ایران و پگوداهای چینی، نمونههایی از این سبک هستند.
معماری انگلیسی شامل سبکهای مختلفی است که در طول تاریخ انگلستان توسعه یافتهاند. این سبکها از گوتیک و ویکتوریایی تا تودور و جرجی را در بر میگیرند و هر یک ویژگیها و جزئیات منحصر به فردی دارند.
معماری انگلیسی با تنوع زیاد در سبکها و دورههای مختلف تاریخی، از جمله گوتیک، ویکتوریایی، تودور و جرجی، مشخص میشود. هر یک از این سبکها ویژگیهای خاص خود را دارند. معماری گوتیک انگلیسی با طاقهای نوکتیز و شیشههای رنگی، معماری ویکتوریایی با جزئیات پیچیده و استفاده از آجر قرمز، و معماری تودور با ترکیب چوب و سنگ شناخته میشود.
معماری نئوکلاسیک در اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم به عنوان واکنشی به معماری باروک و روکوکو ظاهر شد. این سبک به اصول کلاسیک معماری یونان و روم بازگشت و سعی در احیای آنها داشت، اما با استفاده از فناوریها و مواد مدرن.
معماری نئوکلاسیک با بازگشت به اصول معماری کلاسیک، سادگی و شکوه را با استفاده از فناوریها و مواد مدرن تلفیق میکند. این سبک اغلب در ساختمانهای دولتی و عمومی به کار میرود و به دلیل تقارن و استفاده از ستونهای کلاسیک، ظاهری بسیار موقر و رسمی دارد. نمونههای برجسته این سبک شامل کاپیتول ایالات متحده، موزه بریتانیا و طاق پیروزی در پاریس هستند.
انواع مختلف سازهها و سبکهای معماری، هر کدام با ویژگیها و جزئیات منحصر به فرد خود، نمایانگر تنوع و غنای فرهنگی و هنری جوامع مختلف هستند. از سازههای ساده و کارآمد مدرن گرفته تا تزئینات غنی و پیچیده معماری کلاسیک و سنتی، هر سبک نقش مهمی در شکلدهی به محیطهای ساختهشده توسط انسان دارد. درک و آگاهی از این سبکها نه تنها به معماران و طراحان کمک میکند تا سازههای بهتری خلق کنند، بلکه به مردم عادی نیز کمک میکند